نمی دانم چرا اینقدر از آمار می ترسم
و از لحن بیان مجری اخبار می ترسم
تورم رفته بالای چهل پنجاه اما او
دهد داد سخن از دَه ، از این انکار می ترسم
مرتب نسخه می پیچد برای مردم دنیا
خودش تب می کند اما، از این عطار می ترسم
خدا پشت و پناه او که دارد می رود، اما
اگر همزاد او آمد، از این تکرار می ترسم
ز کم کاری دولت بنده را هرگز ملالی نیست
به هر کاری که دولت می کند اصرار می ترسم
ز گنده گویی و گفتار های نغز مسئولان
که داده بارها دست من و تو کار می ترسم
ریال ما اگر با کاه شد هم سنگ باکی نیست
دلار اما اگر شد اندکی بیمار می ترسم
دلار از هیبت آن زید شد چون کاغذی پاره
اگر که پوند هم شد روزگاری خوار می ترسم
اگر فرزند من بیکار باشد بی خیال او
ولی یک آقا زاده تا شود بیکار می ترسم
کنم وحشت ز عزراییل با آن هیبتش یک بار
ولیکن از ریاکار دغل صد بار می ترسم
دگر بحث سیاسی را ولش کن چون که اینجانب
کمی از چاردیواری، کمی از غار می ترسم
همه را برق می گیرد من بیچاره را موشی
چراغش آمد این جا، من از این سرکار می ترسم
خودش خوب است اما یک زبان دارد سه کیلومتر
من از هرکس زبان دارد مثال مار، می ترسم
به خود گفتم دو تا کن جامه و شلوار خود، اما
من ِ زی ذی شدیدن از زنم گلنار می ترسم
پریشب شعر خود را خواندم اما داد زد زیدی:
من از آینده ی «جاوید» هم انگار می ترسم
"محمد جاوید"
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند